ÖMER Hayyam ile şarabı birlikte anmak, bazı dörtlükleri Ömer Hayyam'a yakıştırmak pek yaygındır. Ahmet Kırca da Farsça öğrenmeden önce, Ömer Hayyam'dan çevrilen rübâileri okuyunca zaman zaman kuşkulanırdı, "Bunlar O'nun olamaz!" diye... Mesela "Camiye gittim ama Allah bilir niye Ne namaz kılmayya ne dua etmeye Eskiden bir kilim aşırmıştım camiden O eskidi gitti, yenisiniyürütmeğe" Hayır, bu "Rubâi" de Ömer Hayyam'ın olamazdı; Farsça ögrenince, düşüncesinin yanlış olmadığını anladı. *** İLAHİYAT Fakültesinde MSB adına okuyan, Ordu'nun çeşitli kademelerinde görev ve öğretmenlik yapan, kendi isteğiyle albay rütbesinden emekli olan Ahmet Kırca, Farsça'yı öğrenip, rubâilerin aslını görünce, nelerin Ömer Hayyam'a yakıştırıldığını gördü. Bir örnek daha... "Ben ne camiye yararım, ne havraya Bir başka hamur benimki başka maya Yoksul gavur, çirkin orospu gibiyim Ne din umurumda, ne cennet ne dünya" Ahmet Kırca bunu